Diabetes Tip 1

Molekul insulina preuzeto sa Wikimedia

Diabetes Tip 1 je autoimuni poremećaj - pacijentov vlastiti imuni sistem napada beta ćelije koje se nalaze u pankreasu. Beta-ćelije normalno reaguju na visoke nivoe šećera u krvi oslobađanjem insulina, proteinskog hormona  koji deluje kao ključ koji se zaključava u bravu ( receptor) koji je prisutan u svakoj ćeliji u telu. Kada se insulin  veže za njegov receptor, on otključava vrata u ćelijama kroz koja i  šećer poznat kao glukoza ulazi u ćeliju i koristi se za stvaranje energije.

Budući da  kod dijabetesa tip 1 nedostaju  insulin-produkujuće beta ćelije, glukoza ostaje u krvi i ćelije gladuju. Čak i uz terapiju insulinom, nivo glukoze u krvi u tipu 1 dijabetesa nije normalan. Glukoza je visoko reaktivni molekul koje oštećuje ćelije i tkiva sa kojima je u kontaktu, posebno zidove krvnih sudova. Kao rezultat toga, dijabetes je vodeći uzrok slepila, bolesti bubrega, amputacije ekstremiteta i bolesti srca. Lečenje dijabetesa Tip 1 je doživotno; dijabetičari moraju pažljivo pratiti njihov šećer u krvi i primaju injekcija insulina dnevno ili nositi insulinsku pumpu.

Sanford-Burnham
Na Sanford-Burnham-u, naučnici proučavaju molekularne uzroke dijabetesa tipa 1 u svrhu razvoja alternativnih metoda lečenja i sprečavanja bolesti. Konkretno, oni su zainteresovani kako storiti nove beta ćelije i kako imunološke ćelije napadaju pankreas. 2004., naučnici su otkrili da PTPN22, koji je  gen imunog sistema , je jedan od najvažnijih gena koji predisponira pojedince za razvoj dijabetesa tipa 1.

Pumpanje vlastitih beta ćelija
Jedan pristup lečenju tipa 1 šećerne bolesti je da se pokrenu njegove beta ćelije da se replikuju i da proizvedu insulin. Da bi  to učinili, nekoliko Sanford-Burnham istraživačkih skupina pokušavaju shvatiti kompleksne mreže proteina koje kontrolišu rast i funkciju i beta ćelija. Istražitelji koriste ove informacije kako bi podesili gene na taj način da preostale beta ćelije ostanu u stalnom stanju replikacije pre nego što budu potpuno uništene.

Snabdevanje sa novim beta ćelijama
Drugi način za vraćanje proizvodnje insulina u dijabetičara tipa 1 je transplantacija beta stanica iz spoljnog izvora. Da bi se to učinilo, istraživači moraju generisati snabdevanje beta ćelijama, a zatim razviti načine kako da ih zaštite od autoimunog odgovora koji je uništio originalne ćelije. Naučnici istražuju načine za korišćenje matičnih ćelija da proizvodu nove beta ćelije za transplantaciju. Naučnici su identifikovali populaciju matičnih ćelija u odraslom pankreasu koja može stvoriti nove beta ćelije. Oni sada sprovode studije da bi bolje razumeli kako se ove matične stanice razvijaju, tako da  se proces može manipulisati kako bi stvorili velike količine beta-ćelija.

Transplantacija u dijabetičara tipa 1 često zahteva stalno lečenje imunosupresivnim lekovima. Budući da dugoročno korišćenje tih lekova može imati ozbiljne posledice, Sanford-Burnham naučnici razvijaju alternativni pristup kako sakriti transplantirane beta-ćelije od imunološkog sistema. Oni su stvorili inkapsulišući uređaj koji štiti transplantirane beta-ćelije od uništenja. Uređaj omogućuje da insulin izlazi i hranjivim materijama  i glukozi da udju, ali zadržava imunološke ćelije.

izvor:
http://beaker.sanfordburnham.org